Gdzieś w obskurnym, zimnym gabinecie. Ściany prawie białe, a powietrze tak ciężkie i cierpkie, że można by je nożem kroić. Byłem do tego przyzwyczajony. Wszak już od wielu lat siedzę w moim gabinecie. Od wielu lat w takim samym gabinecie. I przyjmuje tu tych... Poborowych. Którzy wierzą w to, że kiedyś będą kimś.

Otwierają się drzwi.

W 60 km oczywiście się nie zmieściliśmy! Wyszło jedyne 98 km ;-)

Przebudziwszy się w deszczowy poranek pełen obaw o coniedzielną wycieczkę udałem się tradycyjnie pod PTTK-a na 9:00. Okazało się że grupa siedmiu zapalonych kolarzy udających się do Tyńca obdarzyła mnie takim zaufaniem że mogłem poprowadzić wycieczkę jako przewodnik zastępca